Po-weekendowe wspomnienie...

Miniony długi weekend był tak wspaniały, że mógłbym podobnie żyć zawsze. Oprócz wszystkiego, co się podczas niego działo, wydarzyło, czułem dziwne uczucie dumy z samego siebie. Z tego, że jestem szczery, co daje mnie swobodę. Nie muszę kombinować i być po prostu sobą. Niezależnie od tego, coby się ze mną nie działo wiedziałem, że nie jestem sam i mam z kim porozmawiać. Naprawdę. Nie martwiła mnie odległość od domu, od terapii, od znajomych z AA. W takich właśnie momentach nawet przez myśl nie przebiega mnie nic, co wiąże się z piciem.

Było tak pięknie, że choć talent ku temu mam niesłychany, zwyczajnie nie mógłbym tego zepsuć.

texte et photo par Raphaël